Landrijk de Reesprong is niet alleen een ontspannen en luxe vakantie in eigen land. Het geeft een inkijkje in het boerenleven en is leuk voor jong en oud! Ambassadeur Marleen overtuigt je graag waarom een paar dagen Landrijk de Reesprong zo fijn zijn.
Na een rit van 1,5 uur komen we via een lange oprijlaan met oude eikenbomen uit bij Landrijk de Reesprong in Buurse. Ik parkeer de auto naast de wei met geitjes. Gordels schieten los en in mum van tijd staan er twee neuzen tegen het gaas van de dierenweide gedrukt. Een grote man in blauwe overall komt ons zwaaiend tegemoet gelopen, daar zul je Boer Herald hebben. Met een stevige handdruk heet hij ons hartelijk welkom en nodigt ons uit alvast het boerenerf te verkennen. Intussen gaat hij op zoek naar zijn vrouw, onze gastvrouw: Bonita. Hond Mara besnuffelt uitvoerig onze benen en volgt ons op de voet. Wat een ruimte hier! De kinderen voelen zich meteen vrij en gaan ieder hun eigen weg. De één hangt in een schommel in de open stroschuur terwijl de ander de verzameling stoere trap tractors en skelters ontdekt. We zijn er hoor en het is nu al leuk!
Een warm welkom bij de Reesprong
Bonita begroet ons met een grote glimlach en een dienblad vol koffie, thee, limonade en zelfgebakken warme appeltaart met slagroom. Er is weinig dat ik meer waardeer dan zo’n, letterlijk, warm welkom. Via de kippenren, langs de konijnen, de trampoline, de speeltuin en de zandbak worden we naar de luxe farm lodge begeleid. ‘Onze’ lodge staat aan de rand van het weiland. Wat een plaatje zo, met pony Xaviera die voor de deur staat te grazen. Ze kan gaan en staan waar ze wil. Geen hek of touw dat haar tegen houdt. Op de grote veranda stappen we vanuit onze laarzen in een knusse living met kookeiland waar de pelletkachel al brandt. Heerlijk! De badkamer is spiksplinternieuw, alles is huiselijk, schoon en stiekem zou ik het liefst nu al dat uitnodigende boxspringbed in duiken. De lodge heeft aan drie zijden enorme ramen waardoor je weids weg kijkt over de groene velden. Buiten lijkt binnen en andersom. Het hele terrein lijkt wel van ons, zoveel privacy en ruimte! Vanuit de keuken (met vaatwasser!) en vanaf de bank hebben we overzicht over het hele speelterrein, super fijn met kleine kinderen. Ze spelen buiten alsof hun leven ervan afhangt en zijn maar wat nieuwsgierig naar alle boerderijdieren.
Gelukkig komt zoon Jurian snel kennismaken en hij wil ons dolgraag een rondleiding geven. Van Jurian leren we hoe je een kip vasthoudt, hij wijst ons de weg naar het verstopte speelhuisje in het bos en laat ons het winkeltje zien met een hele kast vol spellen. De weersvoorspellingen zijn deze dagen niet al te best maar aan het begin van de avond breekt plots de zon door en wandelt een ree mijn blikveld binnen, voorzichtig snuffelend in het weiland voor onze lodge. Wat een cadeautje! En toepasselijk want we zijn nog geen twee uur bij Landrijk de Reesprong en zie daar…
Twentse gastvrijheid
Van een afstandje zie ik een meisje onze kant op komen. Het is dochter Lieke, die met uitgestoken hand kennis komt maken met de nieuwe gasten. De kinderen van Herald en Bonita zijn het duidelijk gewend, vreemde mensen in de tuin. Gastvrijheid wordt hier met de paplepel ingegoten, ik vind het mooi om te zien, hoe anders is het leven van mijn kinderen. Er wordt nog wat samen gespeeld tot het echt tijd is voor de kleintjes om hun houten stapelbed in te kruipen. In de avond zitten mijn moeder en ik gezellig bij de kachel met een boek terwijl de regen op het doek tikt. Hoewel ik me voor kan stellen dat deze plek bij zomers weer helemaal fantastisch is, gaat er toch niets boven regen op een tentdoek bij het slapen gaan?! Het koelt af tot het vriespunt ’s nachts maar wij slapen er geen minuut minder om. Het is hier doodstil, pikkedonker en de kachel houdt de kou buiten.
Helpen op de boerderij
De volgende dag brengt Bonita ons twee blauwe overalls en rode boeren zakdoeken. Kindermaatjes, want onze meiden gaan vandaag helpen op de boerderij! Ze vegen poep, voeren kippen, konijnen en geiten en rapen wel 30 eitjes. En er wordt flink geaaid en geknuffeld. Wat heerlijk mijn kinderen zo met dieren bezig te zien. We maken nog een wandeling op de pony, borstelen de vacht van Xaviera en de dag is voorbij voor we het weten. Als kers op de taart mogen we een konijntje als huisdier meenemen naar onze lodge! Het wordt Pieter. Pieter Konijn. Hoe langer ik hier ben hoe meer ik me afvraag waarom wij ook alweer in de stad wonen?!
Vlak voor het avondeten gaan we de koeienstal in, boer Herald gaat zo melken en wij mogen kijken. Eindelijk! Bonita vertelde ons namelijk al over de poes die 10 dagen geleden kittens kreeg, hier in de stal. Vanaf vandaag hebben ze hun oogjes open. We schuifelen naar binnen en smelten bij het zien van familie poes in een kartonnen doos. Prachtig! Mijn moeder en ik zijn net zo onder de indruk als de meisjes. Met ieder een kitten op schoot zouden we wel uren kunnen blijven zitten.
Een boerendiploma
Jurian en Lieke pakken het podium en steken om beurten van wal over het hele melkproces. Ze hebben ook een paar leuke én leerzame opdrachten bedacht. Weet jij het verschil tussen hooi en stro? We aaien de koeien, leren hoe je moet melken en proberen het zelfs even uit. Best spannend! Na afloop ontvangen de meisjes een echt boerendiploma én een cadeautje. Nog even de poesjes aaien en met een volle melkkan verlaten we de stal. Voor het slapen gaan, drinken we samen nog een kop verse warme melk, mmm! Heel anders dan uit de supermarkt. De dag kan niet meer stuk. We zijn allemaal hartstikke moe van alle indrukken maar wat was het leuk. Nog één nachtje slapen en onze mini vakantie in Twente zit er op. Het had voor ons nog veel langer mogen duren want we genieten volop. Van elkaar én van de boerderij.
Na het eitjes rapen zwaaien we Pieter Konijn en familie Ter Heegde de volgende ochtend uit, met een doosje verse eieren en pannenkoekenmeel voor thuis. Werkelijk alles en iedereen wordt hier op handen gedragen, de boerderij, de gasten, de dieren… Landrijk de Reesprong is niet alleen een ontspannen vakantie in eigen land. Het geeft een inkijkje in het boerenleven, wat voor mijn stadskinderen een onvergetelijke ervaring was. Het heeft ons daarnaast aardig uit de vierde versnelling getrokken én op ideeën gebracht. ‘Mogen wij ook een huisdier mam, please?!’
Nieuwsgierig geworden? Neem een kijkje bij de Reesprong
